Bij zonsopgang gaan de deuren dicht. Het lichtgekleurde marmer heeft de bedwelmende hitte van de dag vastgehouden. Het lijkt alsof de weelderige tuin rustgevend is en de bomen hun armen openen. De nacht van de woestijn kruipt onder de arcades en de tuin lijkt omgeven door nissen. Iemand doorkruist stilletjes de duisternis. U kunt het subtiele geluid horen van een stof die als een mantel over het discrete geluid van de patina van het leer valt. Het silhouet langzaam en hooghartig zweeft door de verstilde tuin. Misschien is het Abramad ... zware deur gaat open en een sprankje licht filtert door. Een trotse schaduw bedekt de steen in het spoor van het gouden licht. Ze verdwijnt. Til je gehoor op naar de zeven ramen van het paleis die als grote zwarte ogen geopend zijn. In de verstilde duisternis staat iemand met zijn gezicht naar de woestijn.

Topnoten
Safran
Gember

Hartnoten
Rose van Turkije
Komijn

Basisnoten
Agarwood
Guaiac hout
Rockrose
Wierook
Patchouli
Castoreum
Orcanox